Atlantis bereikte een hoge graad van ontwikkeling, veel verder dan onze huidige beschaving, maar werd van de aardbodem gevaagd; de herinnering eraan blijft voortleven in de mythen en legenden van volkeren die verwijzen naar catastrofes die de Grote Zondvloed veroorzaakten, enorme zonnestormen die het klimaat veranderden en zo'n 9.200 jaar geleden het einde van de laatste ijstijd inluidden.
Zij bezaten onvoorstelbare vernietigingswapens die grote bevolkingsgroepen konden uitroeien, en die in hun eindtijd werden gebruikt in grote oorlogen tussen het licht en de duisternis. Er waren maar een paar overlevenden die de basis vormden voor de schepping van een nieuw ras.
Alles herhaalt zich weer. Ons ras bevindt zich in een finale situatie en opnieuw openen zich twee wegen voor ons: doorgaan met de dwaasheid om God te willen spelen met het leven, de genetica, mutaties... of onze frequentie verhogen en ons DNA volledig recupereren dat duizenden jaren geleden is veranderd, de oorspronkelijke 12 strengen activeren en terugkeren om de plaats in te nemen die ons oorspronkelijk toebehoort, waarbij we ons bevrijden van allerlei vormen van slavernij en beperkingen.
Het is nu of nooit, de keuze is aan ons, óf we gaan vooruit met een radicale transformatie óf we vallen ten prooi aan een nieuwe zonnevlam of -flash die onze technologie wegvaagt en we zijn verloren en vervallen in totale involutie.
